O książce: 2012 / Z twórczego dziedzictwa ukraińskiego poety Igora Rymaruka (1958) –2008) - „Być może w poezji cenniejsza jest nie bezpośrednia wypowiedź, ale wybór posmaków, śladów zdarzenia. To jak wino, gdy bukiet rozpada się na aromaty, które żyją własnym, odrębnym życiem. Wydarzenie, impuls do twórczości, widziane jest tutaj z różnych, często nieoczekiwanych, perspektyw. Superpozycja kilku poglądów, podobnie jak superpozycja planów, pozwala zobaczyć, co wydarzyło się w nieoczekiwanej pełni i rozwoju. Współcześni określają twórczość Igora Rymaruka słowem filigran. Dodajmy jeszcze: słuch, równowagę, metaforę i intelektualność, a do tego elastyczność i ciepło ukraińskiej mowy. (Aleksander Irwanec)